Dar Kulturinstitut Lusérn süacht laüt boda schraim lusérnesch afta disa sait von djornàl, darkhennanten bazten zuarsteat. Azpe dar mak seng sidar ettlana zait di artìkln soin untarschribet hèrta von gelaichegen laüt, un ditza iz nèt eppaz guatz vor ünsar zung, boda hatt mengl, mearar baz nia, z’soina geschribet azma nèt böllt azze gea vorlort. Schraim iz nèt daz uantzege boma mage tüan vor soi zung, ma sichar iz a guatar schütz. Daz sèll bobaraz möchan vorsan hèrta iz: “Baz tüade i vor moi zung?”
Ma boazt ke schraim iz nia eppaz dèstar in khummana zung, ma da vorstma nèt groaze profesör, odar djornalìstn boda allz bizzan, ma lai laüt boda håm eppaz schümma, odar mindar schümma o zo kontàra in åndarn. Mearare in dise lestn djar håm gevånk in pefel vodar zimbarzung un soin stoltz vo ditza, ma ombromm nèt provàrn zo nütza daz sèll bosa håm gelirnt schraibante, vorza vorgèzzan allz? Berdasan bill bizzan mearar iz genumma az årüaf in Kulturinstitut, boden bart khemmen khött baz ’z izta zo tüana un biavl ’z barten khemmen darkhennt azpe gèlt vor aniaglan artìkl.